Rabu, 21 Ogos 2013

Wahai! Waris...

Aku diam tidak berganjak
~menginjak~
menjejak tirai-tirai lajak.

Benang sutera emas
diturunkan dikayangan latas;
Aku lilitkan di hulu keris
biar ia semakin laris
berlumba-lumbalah wahai! waris.

Namun, itu hanya angan
kosong tidak bertaman
~menumpang pangan~
esok terkubur tanpa teman.

Wahai! waris
berfikirlah dengan waras
jangan kejam bertindaklah welas;
Gunakan ia untuk sendiri
bukankah yang akan temui
kau, bukan aku mahupun sekalian bumi?

Mengapa kau menginjak
memijak tanah memenuhi wajah;
Lihatlah aku, dia dan sekalian bumi ~jejak~
bukankah serupa dengan sejarah.

Maka, kau aku sama
menumpang jadi manusia.

0 ulasan:

Catat Ulasan